ชะพลู หรือ ช้าพลู (Piper sarmentosumRoxb.)
ต้นชะพลู มีลักษณะกลมๆ จะมีก้านใบยาวโดยรอบๆ จะมีสีเขียวนวล ใบชะพลู ใบมีลักษณะคล้ายรูปหัวใจ รูปทรงคล้ายกับใบพลู แต่มีขนาดใบเล็กกว่า ใบแข็งๆ ก้านใบยาว
มะเกลือ (Diospyros mollis Griff.)
ไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ สูง 8-15 เมตร อาจสูงได้ถึง 30 เมตร ผลัดใบหรือไม่ผลัดใบ เปลือกสีดำ แตกเป็นสะเก็ดเล็กๆ ตามยาว
มะตูมนิ่ม (Aegle marmelos)
เป็นไม้ยืนต้นสูง 10-15 เมตร ใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปรี หรือรูปใบหอกปลายแหลม โคนมน ขอบหยัก ใบมีกลิ่นหอม ยอดอ่อนกินเป็นผักสดกับน้ำพริกได้ ในทางไสยศาสตร์ถือว่า ใบของมะตูมทุกชนิด ใช้ป้องกันเสนียดจัญไร
ส้มแขก (Garcinia atroviridis)
ต้นส้มแขก ลักษณะของต้นส้มแขก เป็นไม้ยืนต้นทรงพุ่มกว้างสูงประมาณ 5-14 เมตร เป็นไม้เนื้อแข็ง ลักษณะของเปลือกต้นหากเป็นต้นอ่อนจะมีสีเขียว
กระท่อม ( Mitragyna speciosa )
กระท่อมเป็นไม้ยืนต้นขนาดใหญ่ปานกลาง มีแก่นเป็นไม้เนื้อแข็ง 10-15 เมตร อยู่ในตระกูลสูง Mitragyna speciosa ใบคล้ายใบกระดังงา
โป๊ยกั๊ก หรือ จันทน์แปดกลีบ (Illicium Verum Hook. f. )
โป๊ยกั๊กจัดเป็นไม้ยืนต้นทรงพุ่มขนาดเล็กอายุยืนมีใบเขียวตลอดปีและมีความสูงได้ถึง 18 เมตร ลำต้นตั้งตรง เปลือกมีสีขาวเทา
ต้นลาน (Corypha Umbraculifera L.)
ลักษณะของลำต้น แนวลำต้นตั้งตรงและแข็ง เติบโตเป็นต้นเดี่ยวโดยไม่มีการแตกกอเพิ่ม ไม่มีกิ่งก้านแต่มีกาบใบเรียงเป็นชั้นๆ
เร่วหอม หรือ หมากแหน่ง, หมากเนิง, มะอี้, หมากอี้, มะหมากอี้, หน่อเนง (Etlingera pavieana (Pierre ex Gagnep.) R.M.Sm.)
ลำต้นใต้ดิน มีลักษณะเป็นเหง้าอยู่ใต้ดิน เรียกว่า ลำต้นจริง มีลักษณะเป็นกระเปราะ แตกไหลสีขาวอมชมพูออกจากเหง้าเป็นหลายแฉกเพื่องอกเป็นต้นใหม่ เนื้อเหง้ามีกลิ่นหอม
กระบก หรือ กะบก,จะบก,ตระบก,จำเมาะ,ซะอัง,บก,หมากบก,มะมื่น,มื่น,มะลื่น,หมักลื่น,หลักกาย (Irvingia Malayana Oliv. ex A. Benn.)
ชื่อ – ชนิด พันธุ์ กระบก หรือ กะบก,จะบก,ตระบก,จำเมาะ,ซะอัง,บก,หมากบก,มะมื่น,มื่น,มะลื่น,หมักลื่น,หลักกาย ชื่อวิทยาศาสตร์ Irvingia Malayana Oliv. ex A. Benn. ประวัติ กระบกเป็นไม้ในเขตเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ รูปร่าง รูปทรง ( ต้น ราก ใบ ดอก ผล ) เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผลัดใบ เปลือกสีเทาอ่อนปนน้ำตาลค่อนข้างเรียบ เรือนยอดเป็นพุ่มแน่นทึบ ใบเป็นใบเดี่ยวเรียงสลับ แผ่นใบรูปมนแกมขอบขนาน ถึงรูปหอก ผิวใบเกลี้ยง โคนใบมน ปลายใบทู่ถึงแหลม ดอกขนาดเล็ก สีขาวปนเขียวอ่อน ผลทรงกลมรี เมื่อสุกสีเหลืองอมเขียว เมล็ดแข็ง เนื้อในมีรสมัน ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่ สูง 10 – 30 เมตร ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่ กว้าง 5…
สมอไทย หรือ หมากแน่ะ,ม่าแน่,สมออัพยา,ลูกสมอ (Terminalia Chebula Retz.)
ต้น สมอเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางที่มีพุ่มขยายออกด้านข้าง เปลือกหุ้มจะมีรอยแตกเป็นร่องลึกและมีสีน้ำตาลเข้มปนดำหรือเทา กิ่งก้านมีความคดเคี้ยวแต่ยังดูเป็นระเบียบ ก้านขนาดเล็กจะมีขนอ่อนปกคลุม เนื้อไม้เหนียวและแข็ง
จิกน้ำ หรือ จิกอินเดีย,จิกนา,จิกมุจรินทร์ (Barringtonia Acutangula)
ต้นจิกน้ำเป็นไม้ผลัดใบที่มีลำต้นแผ่ของด้านข้าง ลำต้นมีความโค้งงออย่างอิสระ เปลือกไม้เป็นสีน้ำตาลอ่อน ผิวสัมผัสเป็นปุ่มเล็กๆ กระจายตัวทั่ว และมีร่องแตกแทรกอยู่ ใบจะเป็นทรงยาวขอบโค้งมน แต่เมื่อสัมผัสดูจะพบว่าขอบใบมีรอยหยักขนาดเล็กอยู่ ทำให้รู้สึกสากมือ
มะขามป้อมยักษ์ (Phyllanthus Emblica L.)
ลำต้นที่เป็นแกนหลักของมะขามป้อมจะไม่ใหญ่มากนัก มีผิวเปลือกไม้ค่อนข้างเรียบ และแตกกิ่งก้านจำนวนมาก หากไม่ตัดแต่งให้ดีก็อาจทำให้ดูรกได้เหมือนกัน ใบจะเหมือนกับใบมะขามทั่วไป คือมีใบขนาดเล็ก แล้วเรียงตัวกันบนกิ่งย่อยขนาดเล็กมาก ใบมีสีเขียวจัด และหลุดออกจากกิ่งย่อยได้ง่าย
มะขามป้อม หรือ มั่งลู่,สันยาส่า,กันโตด,กำทวด (Phyllanthus Emblica L.)
ลำต้นที่เป็นแกนหลักของมะขามป้อมจะไม่ใหญ่มากนัก มีผิวเปลือกไม้ค่อนข้างเรียบ และแตกกิ่งก้านจำนวนมาก หากไม่ตัดแต่งให้ดีก็อาจทำให้ดูรกได้เหมือนกัน ใบจะเหมือนกับใบมะขามทั่วไป คือมีใบขนาดเล็ก แล้วเรียงตัวกันบนกิ่งย่อยขนาดเล็กมาก ใบมีสีเขียวจัด และหลุดออกจากกิ่งย่อยได้ง่าย
สมอภิเภก หรือ ลัน,สะคู้,ซิบะดู่,แหน,แหนต้น,แหนขาว,สมอแหน (Terminalia Bellirica Gaertn. Roxb)
มีถิ่นกำเนิดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ สามารถgพบได้โดยทั่วไปในประเทศแถบนี้ ในประเทศไทย สามารถพบได้ทั่วไปตามป่าเต็งรังและป่าเบญจพรรณทางภาคเหนือ ภาคกลาง ภาคตะวันตก ภาคตะวันออก และทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือที่อยู่สูงจากระดับน้ำทะเลประมาณ 100 – 400 เมตร ส่วนทางภาคใต้มักจะพบขึ้นตามป่าดงดิบ
อบเชย หรือ อบเชยต้น,มหาปราบ,เซียด,ฝักดาบ,พญาปราบ,ฮักแกง,สุรามริด,โมง,โมงหอม,เคียด, กะทังหัน (Cinnamomum Verum J.Presl)
ไม้ต้น ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ไม่ผลัดใบ ทึบ เปลือกนอกสีน้ำตาลอมเทา เรียบ หรือแตกเป็นสะเก็ดสี่เหลี่ยม มีช่องอากาศกระจายอยู่ทั่วไป เปลือกในสีชมพู กระพี้สีขาว เปลือกและใบมีกลิ่นหอมแบบอบเชย ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม หรือเกือบตรงข้าม รูปขอบขนาน กว้าง 2.5 – 7.5 เซนติเมตร ยาว 7.5 – 25 เซนติเมตร โคนใบมน ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม
ลำพู หรือ กาลา,คอเหนียง,สะบันงาช้าง,กระดังงาป่า,ตะกูกา,ลิ้นควาย,หงอกไก่,ขาเขียด,ลำพูขี้แมว,ลำแพน,ลำแพนเขา,ลำพูควน,เต๋น,ตุ้มเต๋น,ตุ้มบก,ตุ้มลาง,ตุ้มอ้า,ลาง,ลูกลาง,ลูกลางอ้า,ตะกาย,โปรง,บ่อแมะ,บะกูแม,กู,โก๊ะ,ซังกะ,เส่ทีดึ๊,ซิกุ๊,โก,ซ่อกวาเหมาะ,กาปลอง,เตื้อเร่อะ,ไม้เต๋น,ลำคุบ,ไม้เต้น,ซือลาง (Sonneratia Caseolaris L.)
ลำพูเป็นไม้ที่หิ่งห้อยชอบมาเกาะ ทำให้เกิดความสวยงามโดยเฉพาะในยามค่ำคืน ในอดีต ในพื้นที่กรุงเทพมหานครโดยเฉพาะในเขตพระนครมีต้นลำพูอยู่มาก เป็นที่มาของชื่อ “บางลำพู” ซึ่งเป็นชื่อย่านแห่งหนึ่งในเขต แต่ต่อมาต้นลำพูได้ถูกตัดทิ้งลงเป็นจำนวนมาก
มะหาด หรือ หาดขนุน,ปวกหาด,หาด,ฮัด,มะหาดใบใหญ่,กาอย,ตาแป,ตาแปง,เซยาสู้ (Artocarpus Lakoocha Roxb)
ถิ่นกำเนิดในเขตร้อนของภูมิภาคเอเชียใต้ เช่น อินเดีย ศรีลังกา และ บังคลาเทศ แล้วมีการแพร่กระจายพันธุ์ไปในเขตร้อนของประเทศแถบเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พม่า,ไทย,ลาว,กัมพูชา,มาเลเซีย เป็นต้น
การบูร หรือ การะบูน,อบเชยญวน,พรมเส็ง,เจียโล่,จางมู่,จางหน่าว (Cinnamomum Camphora L.)
ไม้ยืนต้น ขนาดใหญ่ ทุกส่วนมีกลิ่นหอม โดยเฉพาะที่ราก และโคนต้น ทรงพุ่มกว้าง ทึบ ลำต้นมีขนาดเส้นผ่าศูนย์กลางถึง 1.5 เมตร เปลือกต้นสีน้ำตาล ผิวหยาบ เปลือกกิ่งสีเขียว หรือน้ำตาลอ่อน ลำต้นและกิ่งเรียบ ไม่มีขน เนื้อไม้สีน้ำตาลปนแดง ใบเดี่ยว ออกเรียงสลับ รูปรี หรือรูปรีแกมรูปไข่
กะบก หรือ กระบก,จะบก,ตระบก,จำเมาะ,ซะอัง,บก,หมากบก,มะมื่น,มื่น,มะลื่น,หมักลื่น,หลักกาย (Irvingia Malayana )
ต้นกระบก เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ เป็นไม้ผลัดใบ ทรงเรือนยอดเป็นพุ่มแน่นทึบ ลำต้นเปลา เปลือกต้นมีสีเทาอ่อนปนสีน้ำตาลค่อนข้างเรียบ โคนต้นมักขึ้นเป็นพูพอน มีใบเป็นใบเดี่ยวติดเรียงสลับกัน ลักษณะของใบเป็นรูปไข่หรือรูปรีแกมรูปขอบขนานจนถึงรูปใบหอก ใบกว้างประมาณ 2-9 เซนติเมตรและยาวประมาณ 8-20 เซนติเมตร
กระพี้เขาควาย หรือ กำพี้,เก็ดเขาควาย,เก็ดดำ,กระพี้,อีเม็งใบมน,เวียด,จักจัน (Dalbergia Cultrata Graham Ex Benth.)
ลำต้นของกระพี้เขาควายจัดเป็นต้นไม้ขนาดกลางไปจนถึงขนาดใหญ่ เป็นไม้ผลัดใบมีความคล้ายไม้พะยูงแต่มีข้อแตกต่างเรื่องสีสันและลวดลายของไม้ มีความสูงประมาณ 15-25 เมตร เรือนยอดเป็นพุ่มมีลักษณะกลมยาว เปลือกนอกของลำต้นมีสีขาวนวล มีลักษณะเป็นผิวเรียบหรือแตกเป็นสะเก็ดเล็กๆ
โสมเกาหลี หรือ โสมจีน,โสมคน,โสมสวน,โสมป่า,เซียมเซ่า,หยิ่งเซียม,เหยินเซิน (Panax Ginseng C.A.Mey. )
ต้นโสม โสมเป็นพืชโตช้า ถ้าเพาะจากเมล็ดจะต้องใช้เวลาถึง 5-6 ปี จึงจะเก็บมาใช้ได้ โดยในปีแรกจะมีความสูงเพียง 1 ฟุต มีใบ 1 ใบ ประกอบด้วยใบย่อย 3-5 ใบ และใบจะเพิ่มขึ้นปีละ 1 ใบ เมื่อถึงปีที่ 3 ก็จะเริ่มออกดอก เมื่ออายุ 4-5 ปี ต้นจะสูงประมาณ 2 ฟุต
ว่านหางจระเข้ หรือ หางตะเข้,ว่านไฟไหม้ (Aloe Vera (L.) Burm.f.)
ต้นเป็นไม้ล้มลุก อายุหลายปี สูงประมาณ 0.5 – 1 เมตร ลำต้นเป็นข้อปล้องสั้น เนื้ออ่อน อวบน้ำ ใบ เป็นใบเดี่ยว ออกเรียงเวียนรอบต้น ใบหนาและรูปร่างยาว โคนใบใหญ่ ปลายใบแหลม ริมใบหยักและมีหนาม ขอบใบเป็นหนามแหลมห่างกัน แผ่นใบสีเขียวใสและมีรอยกระสีขาว ใบจะอุ้มน้ำได้ดี ภายในมีวุ้นและเมือกใสสีเขียวอ่อนๆ
จิงจูฉ่าย หรือ โกฐจุฬาลัมพาขาว ( Artemisia Lactiflora)
ต้นมีรากแก้วใหญ่ มีรากแขนงเล็กๆ ยึดดินไว้มั่น เพื่อยึดแขนงที่แตกยอดรอบลำต้น ทั้งใบทั้งดอก ซึ่งงามเป็นพุ่มมากมาย เมื่อถอน 1 ต้น จะได้มาทั้งพุ่ม คล้ายผักชีแต่ใหญ่กว่ามาก ใบเป็นรูปรีขอบเป็นแฉกๆ 5 แฉกสีเขียว เนื้อใบหนา คล้ายต้นขึ้นฉ่าย
มะเกลือ หรือ มักเกลือ,หมักเกลือ,ผีเผา,ผีผา,มะเกือ,มะเกีย,เกลือ,มะเกลื้อ ( Diospyros mollis)
เป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ มีความสูงประมาณ 10-30 เมตร มีเรือนยอดเป็นพุ่ม ลำต้นเปลา ที่โคนต้นมักขึ้นเป็นพูพอน ที่ผิวเปลือกเป็นรอยแตกเป็นสะเก็ดเล็ก ๆ ตามยาว สีดำ เปลือกด้านในมีสีเหลือง ส่วนกระพี้มีสีขาว แก่นมีสีดำสนิท เนื้อมีความละเอียดเป็นมันสวยงาม ที่กิ่งอ่อนมีขนนุ่มขึ้นอยู่ประปราย โดยทุกส่วนของมะเกลือเมื่อแห้งแล้วจะเปลี่ยนเป็นสีดำ