พฤติกรรมการกรีดข้อมือและการสะท้อนอารมณ์ในวัยรุ่น
แรงจูงใจในการกรีดข้อมือ
การกรีดข้อมือในเด็กและวัยรุ่นมักถูกเข้าใจผิดว่าเกี่ยวข้องกับแนวคิดการฆ่าตัวตาย แต่แท้จริงแล้ว ส่วนใหญ่เป็นการแสดงออกของความเครียดสะสมที่ถูกกดดันอย่างยาวนาน เด็กบางคนกรีดข้อมือเพราะรู้สึกไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกอับจนอย่างไร จนสูญเสียตัวตน
พฤติกรรมที่มาพร้อมกับความเจ็บปวด
มีข้อสังเกตที่น่าสนใจว่าเด็กที่เริ่มกรีดข้อมือมักไม่รู้สึกเจ็บในช่วงแรก แต่เมื่อกรีดไปถึงแผลที่ 5 หรือ 10 จึงเริ่มรู้สึกเจ็บ บางคนอาจต้องถึงแผลที่ 20 หรือ 30 พอเริ่มรู้สึกเจ็บ พวกเขามักจะได้รับสติและหยุดการกรีด นี่เป็นการสะท้อนถึงความไม่ต้องการทำร้ายตัวเองถึงขั้นเสียชีวิต
ความเข้าใจผิดและการสื่อสารกับพ่อแม่
หลายครั้งพ่อแม่มักเข้าใจผิดและตำหนิว่าเด็กเหล่านี้อ่อนแอ ซึ่งจริงๆ แล้วเด็กกำลังเผชิญกับความเครียดที่หนักหนาอย่างต่อเนื่อง ผู้ปกครองควรให้ความเข้าใจและออกแรงช่วยให้เด็กก้าวผ่านวิกฤตนี้ ด้วยการเปิดใจรับฟังและสนับสนุนอย่างไม่มีเงื่อนไขการทำร้ายตัวเองไม่ใช่สัญญาณของความอ่อนแอ แต่มันเป็นการบ่งบอกถึงความสิ้นหวังที่ต้องการการยอมรับและความรักจากคนใกล้ชิด
