ชื่อ – ชนิด พันธุ์
ไผ่พรมรอก หรือ ไผ่หยาง
ชื่อวิทยาศาสตร์
Bambusa Farinasia
ประวัติ
ถือกำเนิดและถูกค้นพบในประเทศไทยแถวอำะภอท่าแซะ จังหวัดชุมพร ทางภาคใต้ของประเทศไทย
รูปร่าง รูปทรง ( ต้น ใบ ดอก ผล )
- ลำอ่อนแตกมาจากตาของเหง้าใต้ดินเพียงบางตา ตรงส่วนของปลายเหง้าที่เจริญออกเป็นหน่อใหญ่ เหง้ามีระยะยาว แตกออกเป็นลำใหญ่ในปีต่อไปเรื่อยๆ เหง้าและลำจึงไม่อยู่ร่วมกัน มีทั่วทุกภาคแต่ในภาคใต้จะมีน้อยมาก ลำต้นสีเขียวแก่ไม่หนาม จะแตกใบสูงจากพื้นดินประมาณ 6-7 เมตร ปล้องขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง 7-10 ซม. ลำปล้องยาวประมาณ 30-70 ซม. ความหนาของเนื้อไผ่ประมาณ 1-2 ซม.ลำต้นสูงประมาณ 10-25 เมตร มีแขนงแทงใต้ดินออกหน่อ ระยะห่างระหว่างลำต้นประมาณ 30 ซม.
ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่
- สูง 10-25 เมตร
ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่
- ลักษณะการเติบโตของไผ่ชนิดนี้จะขึ้นเป็นพุ่มใหญ่ ลำไผ่ต้นเดี่ยว(ไม่เป็นกอ)
ความต้องการแสง
- ชอบแสงแดด 100%
ความต้องการน้ำ
- เป็นพืชที่ทนแล้งได้ดี สามารถงดให้น้ำในช่วงฤดูฝน หรือ รดเพียงสัปดาห์ละ 1-2 ครั้ง
ชอบดินประเภท
- ชอบดินร่วนซุย
ประโยชน์การใช้สอย
- หน่อใช้ปรุงอาหารได้
- ใช้ประโยชน์ในงานก่อสร้างเป็นไม่ค้ำยัน ทำเสาโรงเรือน ทำเฟอร์นิเจอร์
- ลำใช้ในการก่อสร้าง ทำฟาก เสาโป๊ะ เฟอร์นิเจอร์ และ เครื่องจักสานที่ไม่ต้องการความประณีต
การเก็บเกี่ยว
- เมื่อไผ่เจริญเติบโตเป็นกอเต็มที่แล้วก็จะแตกหน่อใหม่ทุกปี
การขยายพันธุ์
- การปักชำลำ
- การแยกเหง้า
คลิกเพิ่มเพื่อน! แจ้งเตือนบทความใหม่ก่อนใคร ฟรี!!
ดูข้อมูลเพิ่มเติม
