ไผ่ซางนวล (ภาคเหนือ), ไผ่ซางดอย, ไผ่ซาง, ไผ่ไล่ลอ (น่าน), ไผ่นวล (กาญจนบุรี) ( Dendrocalamus Membranaceus Munro )

ไผ่ซางจัดเป็นไผ่ที่นิยมปลูกกันมาก และพบมากในป่าทางภาคเหนือของประเทศไทย ลำปล้องของไผ่ซางนวลจะตรงเรียวยาวมีสีเทาขาวเนียนสวยงามไม่มีขน ขนาดโตเต็มที่จะมีขนาด 4 – 6 นิ้ว ความสูงของลำต้น 20-25 เมตร เนื้อไม้หนา 1-3 เซนติเมตร หน่อมีขนาดกลาง 2-4 กิโลกรัม เป็นไม้ที่สามารถปลูกได้ในสภาพดินที่เป็นหิน เพราะเป็นไม้ภูเขา ทนแล้งได้ดี กอไผ่ซางนวลจะดูแลง่าย ไม่ยุ่งยากในการตัดแต่งกิ่ง การขยายพันธุ์จะทำโดยการตอนกิ่งแขนงข้าง เหมือนกับไผ่อื่นทั่วไป

ไผ่ซางนวล
ชื่อวิทยาศาสตร์ : Dendrocalamus Membranaceus Munro
ชื่อวงศ์ : Poaceae – Gramineae

ชื่ออื่น : ไผ่ซางนวล,ไผ่นวล,ไผ่ซางดอย,ไผ่ซางหม่นเชียงดาว

ระยะเวลาในการชำ :  ชำไว้อย่างน้อย 4-5 เดือน

ลักษณะเด่น

• ลำปล้องของไผ่ซางนวลจะตรงเรียวยาวมีสีเทาขาวเนียนสวยงามไม่มีขน
• ขนาดโตเต็มที่จะมีขนาด 4 – 6 นิ้ว
• ความสูงของลำต้น 20-25 เมตร
• เนื้อไม้หนา 1-3 เซนติเมตร
• หน่อมีขนาดกลาง 2-4 กิโลกรัม
• เหมาะสามารถปลูกได้ในสภาพดินที่เป็นหิน เพราะเป็นไม้ภูเขา ทนแล้งได้ดี

การนำไปใช้

ระยะที่ 1 : อายุ 1-2 ปีแรกหลังจากปลูก จะมีหน่อขนาดปานกลาง และ สามารถตอนกิ่งแขนงได้

ระยะที่ 2 : อายุ 3 ปีขึ้นไป ไผ่จะเจริญเติบโตได้ดี สามารถทำรายได้จากการขายหน่อได้เพิ่มมากขึ้น

ระยะที่ 3 : อายุครบ 4 ปี สามารถตัดลำขาย นำไปแปรรูปได้สารพัดชนิด เช่น ทำไม้ค้างก่อสร้าง ทำตะเกียบ ไม้เสียบอาหาร ทำเฟอร์นิเจอร์ไม้ไผ่ตั้งแต่ชิ้นเล็กๆจนชิ้นใหญ่จะส่งออกไปต่างประเทศมากมาย เพื่อไปทำบ้านไม้ไผ่ เศษซากจากการแปรรูป หรือข้อไม้ก็สามารถนำไปเผาถ่านได้หรือทำชีวมวลให้โรงไฟฟ้า และทำกระดาษได้เป็นต้น จึงนับได้ว่าอุตสาหกรรมจากไม้ไผ่เกิดขึ้นและใช้ไผ่ซางมีมากที่สุด

ระยะการปลูกต่อไร่ 

3×4 เมตร ปลูกได้ 130 ต้น
4×4 เมตร ปลูกได้ 100 ต้น (เหมาะสมที่สุด)
4×5 เมตร ปลูกได้ 80 ต้น

การใช้ประโยชน์ : ลำใช้ในการอุตสาหกรรมไม้เส้น ไม้ตะเกียบ ไม้เสียบอาหาร งานจักสาน งานหัตถกรรม โครงนั่งร้านงานก่อสร้าง ไม้ไผ่เสริมคอนกรีตแทนเหล็ก หน่อรับประทานได้