ชื่อ – ชนิด พันธุ์
ไผ่ด้ามขวาน หรือ ไผ่ตัน
ชื่อวิทยาศาสตร์
Gigantochloa ligulata
ประวัติ
เป็นไม้พื้นเมืองทางภาคอีสานของประเทศไทยที่ผู้คนปลูกมาแต่ครั้งโบราณกาลแล้ว แต่ปัจจุบันหาสายพันธุ์ที่ไม่กลายลักษณะได้ยาก
รูปร่าง รูปทรง ( ต้น ราก ใบ ดอก ผล )
- ลำต้นทรงกระบอกกลวง ตั้งตรง ผิวมีนวลเกาะ และลำตันหรือมีรูเล็กมาก ไม่มีหนาม สูงได้กว่า 10 เมตร ลำทรงกลมเมื่อโตเต็มที่เท่าข้อมือผู้ใหญ่ ลำช่วงล่างมีข้อปล้องสั้น เนื้อลำตัน หรือถ้ามีรูก็เล็กนิดเดียว เนื้อไม้หนา เสี้ยนใหญ่
- ใบเดี่ยว มีใบดกหนาแน่น เรียงสลับ 2 แถว รูปใบหอก ปลายแหลม โคนสอบ ขอบเรียบ แผ่นสีเขียว มีลิ้นใบ
- ออกดอกเป็นช่อ ที่ปลายกิ่ง ดอกสีขาว ขนาดเล็ก
ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่
สูงได้กว่า 10 เมตร
ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่
พอต้นไผ่โตเต็มที่พุ่มใบก็จะแผ่ออกไปชนกันทั่ว
ความต้องการแสง
- ชอบแสงแดด 100%
ความต้องการน้ำ
- ปลูกในช่วงแรก ต้องดูแลรดน้ำให้เพียงพอ เมื่อต้นเจริญเติบโตให้ลดน้ำได้
ชอบดินประเภท
- ชอบดินร่วนซุย
ประโยชน์การใช้สอย
- ปลูกประดับตามแนวรั้ว
- หน่ออ่อนรับประทานได้
- นิยมเอาลำไปใช้ก่อสร้างบ้านเรือน คอกสัตว์ รั้ว
- นำไปทำ ตอก จัก สาน เครื่องเรือน สุ่มไก่ เฟอร์นิเจอร์
- ในครั้งโบราณ ไผ่ด้ามขวานจะนิยมเอาลำต้นไปใช้ประโยชน์หลากหลายรูปแบบ เช่น การนำลำต้นที่มีขนาดความอ้วนพอดีมือผู้ใหญ่ เหลาเกลาทำเป็นด้ามขวาน ด้ามคราด มีด จอบ เสียม คานหาบ จะใช้ได้ดีมาก เพราะเนื้อไม้เหนียวแน่น เวลาใช้งานจะไม่หักง่ายเหมือนกับด้ามขวานที่ทำขึ้นจากไม้ทั่วไป
การเก็บเกี่ยว
- จะออกหน่อในช่วงฤดูฝนเท่านั้น
การขยายพันธุ์
- การปักชำ
- การแยกเหง้า
คลิกเพิ่มเพื่อน! แจ้งเตือนบทความใหม่ก่อนใคร ฟรี!!
ดูข้อมูลเพิ่มเติม
- สารบัญ