ชื่อ – ชนิด พันธุ์
กล้วยสายน้ำผึ้ง, หอมสายน้ำผึ้ง, ตะกุ่ยเปี๊ยฮายีซา (กะเหรี่ยง)
ชื่อวิทยาศาสตร์
Musa (AAA) ‘Kluai Sai Namphueng’
ประวัติ
เป็นพรรณไม้ต่างประเทศ มีถิ่นกำเนิดในบอร์เนียว ฟิลิปปินส์ ไต้หวันและนิวแคลิโดเนีย
รูปร่าง รูปทรง ( ต้น ใบ ดอก ผล )
- ต้น ลำต้นใหญ่พอสมควร สูงประมาณ 2.5-3 เมตร
- ใบ ก้านใบสีเขียว มีครีบก้านใบสีเขียว ลักษณะคล้ายกล้วยน้ำว้า โคนใบมน
- ดอก หรือปลี ลักษณะของใบประดับยาว ปลายใบประดับแหลมม้วนงอขึ้น ใบประดับด้านนอกสีม่วงแดง ดอกมีก้านดอกสั้น
- ผล เครือหนึ่งมี 6-8 หวี ผลใหญ่เท่ากับกล้วยไข่พระตะบอง แต่มีรสชาติหวานและหอมกลิ่นน้ำผึ้ง เนื้อฟูนุ่ม เป็นกล้วยที่มีลักษณะเด่นมาก คือรับประทานแล้วไม่มีแก๊ส ไม่ทำให้ท้องอืด ลมไม่ตีขึ้น ผู้ป่วยรับประทานได้
ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่
- ต้นกล้วยสายน้ำผึ้ง ลำต้นใหญ่ สูงประมาณ 2.5-3 เมตร
ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่
- ส้นผ่านศูนย์กลางลำต้นเทียม 15 ซม.
ความต้องการแสง
- ต้องการแสงแดดสม่ำเสมอประมาณ 2,000 ชั่วโมงต่อปีหรือไม่น้อยกว่า 5 ชั่วโมงต่อวัน
ความต้องการน้ำ
- ต้องการน้ำปานกลาง
ชอบดินประเภท
- ดินไม่เปรี้ยวหรือเค็มจัด
- เป็นดินร่วน หรือดินร่วนปนทราย อุ้มน้ำได้ดี ถ้าเป็นดินเหนียวต้องมีการระบายน้ำดี
- สภาพดินเป็นกลาง หรือเป็นกรดเพียงเล็กน้อย pH ระหว่าง 6-7
- หน้าดินมีความลึกไม่น้อยกว่า 1 เมตร
- ระดับน้ำใต้ดินไม่ควรตื้นกว่า 2 เมตร
ประโยชน์การใช้สอย
- รับประทานผลสด
การขยายพันธุ์
- การแยกหน่อ
คลิกเพิ่มเพื่อน! แจ้งเตือนบทความใหม่ก่อนใคร ฟรี!!
ดูข้อมูลเพิ่มเติม