ชื่อ – ชนิด พันธุ์
อบเชย หรือ อบเชยต้น,มหาปราบ,เซียด,ฝักดาบ,พญาปราบ,ฮักแกง,สุรามริด,โมง,โมงหอม,เคียด, กะทังหัน
ชื่อวิทยาศาสตร์
Cinnamomum Verum J.Presl
ประวัติ
มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย , ศรีลังกา , บังคลาเทศและพม่า
รูปร่าง รูปทรง ( ต้น ราก ใบ ดอก ผล )
- ไม้ต้น ขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ไม่ผลัดใบ ทึบ เปลือกนอกสีน้ำตาลอมเทา เรียบ หรือแตกเป็นสะเก็ดสี่เหลี่ยม มีช่องอากาศกระจายอยู่ทั่วไป เปลือกในสีชมพู กระพี้สีขาว เปลือกและใบมีกลิ่นหอมแบบอบเชย
- ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม หรือเกือบตรงข้าม รูปขอบขนาน กว้าง 2.5 – 7.5 เซนติเมตร ยาว 7.5 – 25 เซนติเมตร โคนใบมน ขอบใบเรียบ ปลายใบแหลม เนื้อใบหนาแข็งและกรอบ มีเส้นใบออกจากโคนใบ 3 เส้นยาวตลอดจนถึงปลายใบ ใบด้านล่างเป็นคราบขาวๆ ยอดอ่อนมีสีแดง
- ลักษณะดอก ช่อแยกแขนง ออกที่ปลายกิ่ง ดอกย่อยสีเหลืองอ่อน หรือเขียวอ่อน ขนาดเล็ก กลีบเลี้ยง 6 กลีบ เรียง 2 ชั้น ชั้นละ 3 กลีบ แต่ละกลีบรูปไข่ ปลายแหลม มีขนนุ่มหนาแน่น ไม่มีกลีบดอก ดอกมีกลิ่นเหม็น
- ผลมีเนื้อเมล็ดเดียวแข็ง รูปไข่กลับ ขนาดเล็ก ยาวประมาณ 1 เซนติเมตร ผิวเกลี้ยงเป็นมัน มีคราบขาว โคนมีกลีบเลี้ยงหุ้มอยู่ ผลอ่อนสีเขียวประขาว เมื่อสุกมีสีดำ เมล็ดรูปไข่
ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่
สูง 15 – 20 เมตร
ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่
ทรงพุะ่มกว้าง 7 – 10 เมตร
ความต้องการแสง
- ชอบแสงแดด 100%
ความต้องการน้ำ
- รดน้ำ 3 – 4 วัน/ครั้ง
ชอบดินประเภท
- ชอบดินร่วนปนทราย
ประโยชน์การใช้สอย
- รากและใบต้มน้ำดื่มแก้อาการปวดหลังปวดเอว น้ำต้มให้สตรีกินหลังคลอดบุตร และลดไข้หลังการผ่าตัด
- เนื้อใบใช้ในการแกะสลัก ทำหีบใส่ของป้องกันแมลง เครื่องเรือน ไม้บุผนังที่สวยงาม
- เปลือกมีรสหวานหอม ตากให้แห้งแล้วนำไปเคี้ยวกินกับหมาก ต้มน้ำดื่ม เป็นยาบำรุงธาตุ ช่วยเจริญอาหาร ใช้เป็นเครื่องปรุงเทศ หรือนำไปทำธูป
- ใบน้ำยางจากใบใช้ทาแผลถอนพิษของยางน่อง และตำเป็นยาพอกแก้ปวด
- เมล็ดทุบให้แตกแล้วผสมกับน้ำผึ้ง ให้เด็กกินแก้บิดและแก้ไอ
การเก็บเกี่ยว
- ออกดอกเดือนมกราคม – เดือนเมษายน
- ติดผลเดือนมิถุนายน – เดือนกรกฎาคม
การขยายพันธุ์
- การเพาะเมล็ด
- การตอนกิ่ง
- การทาบกิ่ง
- การต่อกิ่ง
- การปักชำ
- การเพาะกล้า
คลิกเพิ่มเพื่อน! แจ้งเตือนบทความใหม่ก่อนใคร ฟรี!!
ดูข้อมูลเพิ่มเติม
- สารบัญ
