ชื่อ – ชนิด พันธุ์
ไผ่เฉียงรุน
ชื่อวิทยาศาสตร์
Dendrocalamus spp.
ประวัติ
พบในพื้นที่อุทยานแห่งชาติคลองพนม บริเวณป่าเขาพุชิง ในท้องที่หมู่บ้านสองพี่น้อง ตำบลคลองศก อำเภอคลองอพนม จังหวัดสุราษฎร์ธานี เป็นไม้ไผ่ขนาดใหญ่ที่สุดเท่าที่เคยสำรวจพบในประเทศไทย
ที่มาของชื่อไผ่เฉียงรุน สันนิษฐาน คำว่า “เฉียง” เป็นภาษาถิ่นทางภาคใต้ ของประเทศไทยเป็นคำกริยา หมายถึงการผ่าไม้ หรือสิ่งของออกเป็นซีก ก่อนนำไปใช้ประโยชน์ เนื่องจากขนาดของหน่อ และลำต้นของไผ่เฉียงรุน มีขนาดใหญ่และยาวมาก การนำไปใช้ประโยชน์ต้องตัด และผ่าเป็นซีกก่อน คำว่า “รุน” เป็นคำกริยาในภาษาถิ่น ทางภาคใต้ของประเทศ ของประเทศไทย เช่นเดียวกันหมายถึงอาการผลักหรือดัน ของหนักให้เคลื่อนที่ไป จากสภาพพื้นที่ที่ไผ่เฉียงรุนขึ้น เจริญเติบโตเป็นป่ารกและพื้นที่ลาดชัน การที่ชาวบ้านจะนำหน่อ หรือลำต้นของไผ่เฉียงรุน ที่มีขนาดใหญ่มาใช้ประโยชน์ หลังจากตัดท่อน แล้วไม่สามารถแบกหามมาได้สะดวก จึงต้องผลักดันหรือรุนลงมา จากการสันนิษฐาน ดังกล่าวจึงทำให้มองเห็น สภาพความเป็นจริง ของต้นไผ่ที่มีขนาดใหญ่ที่สุด ชนิดหนึ่งของประเทศไทย และเป็นที่มาของ ชื่อต้นไผ่ชนิดนี้ว่า “ไผ่เฉียงรุน”
รูปร่าง รูปทรง ( ต้น ราก ใบ ดอก ผล )
- ลักษณะลำต้น และการแตกกอคล้ายไผ่ซางดอย ลำต้นตอนหนุ่มจะมีผงสีขาว ขุ่นๆ ติดอยู่โดยเฉพาะบริเวณ โคนต้นและจะร่วงหล่นปลิวไป ตอนแก่ลำต้นก็จะเปลี่ยนเป็นสีเขียวมัน ที่ข้อจะเห็นยวงแหวนรอบข้อ ได้ชัดเจน ข้อของลำต้นเหนือพื้นดินขึ้นมา 4-5 ข้อ จะเห็นรากโผล่ออกมาเป็นฝอย รอบข้อ
- กาบหุ้มลำต้น กาบขนาดใหญ่ยาวกว่าข้อ สีน้ำตาลปนม่วงโดยเฉพาะขณะที่เป็นหน่อ และต้นอ่อนจะมีกาบหุ้ม แต่เมื่อโตแตกใบอ่อน กาบหลุดร่วงไป โดยปกติเมื่อเป็นต้นแก่จ ะไม่มีกาบหุ้ม กาบไผ่เฉียงรุนจะเกลี้ยงไม่มีขนยกเว้นตรง ขอบปลายกาบและใบกาบจะมีขนสีน้ำตาลเข้ม ออกม่วงเข้มติดอยู่บ้าง
- หน่อไผ่เฉียงรุน เป็นหน่อขนาดใหญ่ หน่อยาว 5 เซนติเมตรมีน้ำหนักประมาณ 6 กิโลกรัม ห่อหุ้มด้วยกาบสีน้ำตาลอมม่วง เนื้อหน่อสีขาวจัดมีรสหวาน เส้นใยละเอียด กว่าหน่อไผ่ตง ใช้ประกอบอาหารได้หลายชนิด แต่เป็นของหายาก และอยู่ในเขตอนุรักษ์ จึงไม่มีจำหน่ายในท้องตลาด
ความสูงเมื่อเจริญเติบโตเต็มที่
สูงประมาณ 30-40 เมตร
ความกว้างทรงพุ่มเมื่อโตเต็มที่
พอต้นไผ่โตเต็มที่พุ่มใบก็จะแผ่ออกไปชนกันทั่ว
ความต้องการแสง
- ชอบแสงแดด 100%
ความต้องการน้ำ
- ต้นไผ่ต้องการน้ำมากแต่ก็ต้องไม่มากเกินไป เริ่มแรกนั้นให้รดน้ำจนกว่าจะมีน้ำระบายออกมาจากตรงฐานเล็กน้อย ให้ดินด้านบนลึกลงไป 2-3 นิ้ว (5-7.5 ซม.) แห้งก่อนจึงค่อยรดน้ำอีกครั้ง ถ้าผ่านไปแล้ว 1 หรือ 2 วันดินยังชื้นอยู่ ให้ลดปริมาณน้ำ
ชอบดินประเภท
- ชอบดินร่วนซุย
ประโยชน์การใช้สอย
- ประโยชน์ทางตรง ใช้หน่อเป็นอาหาร ลำต้นใช้ใน การก่อสร้างที่อยู่อาศัยทำเครื่องมือ เครื่องใช้ ทำเป็นเยื่อกระดาษ ทำเครื่องดนตรี เป็นต้น
- ประโยชน์ทางอ้อม อนุรักษ์เป็นแหล่งท่องเที่ยวทางธรรมชาติ ปลูกเป็นแนวกันลม ลดการพังทลายของดินและตลิ่งริมน้ำ เป็นต้น
- ในอดีตมีการนำลำต้นของไผ่เฉียงรุนมาทำโครงขาอวนในเรือประมงทะเล เพราะทนทานแข็งแรงไม่หักง่าย
การเก็บเกี่ยว
- ส่วนใหญ่จะออกดอกครั้งเดียว จากนั้นจะตายทั้งกอ ชาวบ้านเรียกว่า “ตาย ขุย” เมื่อถึงฤดูฝน เมล็ดจะแตกเป็นต้นเล็ก ๆ ขึ้นมา
การขยายพันธุ์
- ปักชำ
- แยกเหง้า
- ฝังลำ
- ตอนกิ่ง
คลิกเพิ่มเพื่อน! แจ้งเตือนบทความใหม่ก่อนใคร ฟรี!!
ดูข้อมูลเพิ่มเติม
- สารบัญ
