ไผ่โปก หรือ ไผ่เป๊าะ,ไผ่หวาน,ว่ากวา (Dendrocalamus giganteus Munro.)

ไผ่โปก หรือ ไผ่เป๊าะ,ไผ่หวาน,ว่ากวา

Dendrocalamus giganteus Munro.

พบขึ้นอยู่ตามธรรมชาติในประเทศพม่า อินเดีย ศรีลังกา มาเลเซีย และไทย

เป็นไม้ไผ่ขนาดใหญ่ เป็นกอกิ่งเรียว ปล้องค่อนข้างสั้นบาง ตอนล่างของลำเปลาไม่มีกิ่ง ตอนปลายลำสีเขียวอมเทาคล้ายกับมีขี้ผึ้งสีขาวคุมทั่วๆ ไป ลำต้นอ่อน ข้อตอนล่างมีขนและมีรอยราก มีกิ่งหลายกิ่ง
ใบ เรียวแหลม ใบทู่เป็นมุมป้าน ยาว 45 ซม. กว้าง 3-6 ซม. หลังใบสีเขียวเข้ม ท้องใบสีเขียวอ่อน ขอบใบสากคม ก้านใบสั้น กระจังใบสูง 3 มม. หยักไม่เป็นระเบียบ
ดอก เป็นช่อมีกาบหุ้มเหมือนหญ้า เมื่อไผ่มีดอก ดอกแห้งแล้วต้นมักจะตาย (ไผ่ตายขุย)

สูง 25-30 เมตร

พอต้นไผ่โตเต็มที่พุ่มใบก็จะแผ่ออกไปชนกันทั่ว

ต้นไผ่ต้องการน้ำมากแต่ก็ต้องไม่มากเกินไป เริ่มแรกนั้นให้รดน้ำจนกว่าจะมีน้ำระบายออกมาจากตรงฐานเล็กน้อย ให้ดินด้านบนลึกลงไป 2-3 นิ้ว (5-7.5 ซม.) แห้งก่อนจึงค่อยรดน้ำอีกครั้ง ถ้าผ่านไปแล้ว 1 หรือ 2 วันดินยังชื้นอยู่ ให้ลดปริมาณน้ำ

ส่วนใหญ่จะออกดอกครั้งเดียว จากนั้นจะตายทั้งกอ ชาวบ้านเรียกว่า “ตาย ขุย” เมื่อถึงฤดูฝน เมล็ดจะแตกเป็นต้นเล็ก ๆ ขึ้นมา

คลิกเพิ่มเพื่อน! แจ้งเตือนบทความใหม่ก่อนใคร ฟรี!!

ดูข้อมูลเพิ่มเติม