เกษตรทฤษฎีใหม่ : new theory agriculture

หมากเขียว หรือ ปาล์มหมาก,หมากฝรั่ง,หมากพร้าว,ปีแนฮียา (Ptychosperma Macarthurii)

เป็นไม้พุ่ม ข้อปล้องตรง ลำต้นสูงประมาณ 3-6 เมตร เส้นรอบวงประมาณ 40-50 เซนติเมตร ลำต้นมีสีน้ำตาลอมเขียว ผิวลำต้นขรุขระ ใบประกอบแบบขนนก การเรียงตัวของเส้นใบขนานแบบขนานตามความยาวของใบ ใบรูปเข็ม ปลายใบแหลม โคนใบรูปลิ่ม ขอบใบเรียบ

ไม้แดง หรือ จะลาน,จาลาน,ตะกร้อม,สะกรอม,เพ้ย,ปราน,ไปร,กร้อม,ผ้าน,คว้าย,ไคว,เพร่ (Xylia Xylocarpa)

ไม้ต้นขนาดกลางถึงใหญ่ สูงถึง 25 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดรูปทรงกลมหรือทรงกระบอก ลำต้นค่อนข้างเปลาตรง หรือเป็นปุ่มปม เปลือกสีเทาอมน้ำตาลหรือสีเทาปนเขียวเรียบหรือแตกล่อนเป็นแผ่นบางๆ เนื้อไม้สีน้ำตาลแดง กิ่งก้านและยอดอ่อนมีขนละเอียดสีเหลือง

คูณ หรือ ราชพฤกษ์,กุเพยะ,ปือยู,ปูโย,เปอโซ,แมะหล่าหยู่,ลมแล้ง (Cassia Fistula)

เนื้อไม้แปรรูปเป็นสิ่งของเครื่องใช้ต่างๆ เครื่องมือช่าง เครื่องมือเกษตร ตลอดจนใช้ในการสร้างบ้าน ทำเสาบ้าน เสาสะพาน ล้อเกวียน คันไถ  ฝักแก่สามารถนำมาใช้ทำเชื้อเพลิงในการก่อไฟ หุงต้ม เปลือกของต้นคูนเป็นยาบำรุงโลหิต ลำต้นและใบ ช่วยต่อต้านอนุมูลอิสระ

กาฬพฤกษ์ หรือ เปลือกขม,กานล์ (Cassia Grandis)

ลักษณะของลำต้น กาฬพฤกษ์เป็นไม้ใหญ่พุ่มใบกว้าง เปลือกไม้เป็นสีน้ำตาลเข้ม บางส่วนที่แก่จัดจะมีสีดำผสมอยู่ด้วย มีรอยแตกเป็นร่องลึกตลอดแนวลำต้น กิ่งก้านที่ยังอ่อนจะมีขนสีน้ำตาลปกคลุม มองผิวเผินจะดูคล้ายกับต้นราชพฤกษ์ ใบ เป็นใบประกอบแบบขนนกที่มีใบย่อยเป็นรูปวงรี

ทองกวาว หรือ กวาว,ก๋าว,จอมทอง,จ้า,จาน,ทองธรรมชาติ,ทองต้น (Butea Monosperma)

ลักษณะของลำต้นทองกวาวเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง ความสูงเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 8–15 เมตร เป็นไม้ผลัดใบ เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ ลำต้นแตกกิ่งต่ำคดงอซึ่งเป็นไปโดยตามธรรมชาติของเขา

ทองอุไร หรือ พวงอุไร,สร้อยทอง,ดอกละคร (Tecoma Stans L.)

ต้นทองอุไรเป็นไม้พุ่ม ลักษณะลำต้นสูง 2-5 เมตร ลักษณะทรงพุ่มจะเป็นแบบทรงพุ่มเรือนยอดกลมหรือรูปไข่ เปลือกลำต้นมีสีน้ำตาลอ่อน ใบของต้นทองอุไรมีสีเขียวสด ขอบใบหยัก ที่บริเวณใต้ใบมีขนเส้นเล็ก ๆ ละเอียด ใบกว้างประมาณ 2-3 เซนติเมตร ยาวประมาณ 3-8 เซนติเมตร

พุตตาลญี่ปุ่นสีชมพู หรือ ซูลู (Dombeya Elegans)

ต้น เป็นไม้พุ่ม สูงได้ถึง 4 เมตร กิ่งก้านสีเทาหรือมีเปลือกสีดำ มีขนยาว ขนกระจุก และขนต่อมทั่วไป หูใบรูปใบหอก ยาว 1–1.5 ซม. ร่วงเร็ว ใบรูปหัวใจ ขอบใบหยักลึกเป็น 3 แฉก มีขนอ่อน ๆ ปกคลุม ดอก ช่อดอกแบบช่อกระจุกแยกแขนงคล้ายช่อเชิงหลั่น ก้านช่อยาวเท่า ๆ ก้านใบ ก้านดอกยาวได้ถึง 3 ซม

พะยูง หรือ ขะยุง,แดงจีน,ประดู่ตม,ประดู่น้ำ,พะยูงไหม,ประดู่ลาย,ประดู่เสน,กระยง,กระยุง (Dalbergia Cochinchinensis Pierre.)

ต้นพะยูง จัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ผลัดใบช่วงสั้น ๆ มีลักษณะคล้ายกับต้นประดู่ โดยมีความสูงของต้นได้ถึง 25 -30 เมตร เมื่อโตเต็มที่ลำต้นจะมีลักษณะเปลาตรง มีเรือนยอดเป็นรูปทรงกลมหรือรูปไข่ทึบ

มะขามเปรี้ยว (Tamarindus indica L.)

เป็นพืชพื้นเมืองของทวีปแอฟริกา ปัจจุบันพบปลูกในประเทศเขตร้อนทั่วไป มะขามเปรี้ยวเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงใหญ่ เปลือกลำต้นเมื่อต้นยังมีอายุน้อยจะมีสีเทา มีร่องแตกไปทั่ว และเมื่อต้นมีอายุมาก เปลือกลำต้นจะค่อยๆเปลี่ยนเป็นสีน้ำตาลอมดำ

มะขามเปรี้ยวยักษ์ (Tamarindus indica L.)

 เป็นพืชพื้นเมืองของทวีปแอฟริกา ปัจจุบันพบปลูกในประเทศเขตร้อนทั่วไป ต้นเป็นทรงพุ่มเตี้ย สูงประมาณ 1.5 – 2 เมตรใบ เป็นใบประกอบแบบขนนก ชั้นเดียวออกเรียงสลับ ใบย่อยมีขนาดเล็ก ลักษณะใบรูปขอบขนาน ปลายใบเว้าบุ๋มหรือมน โคนใบมน ออกใบเป็นคู่ๆ เรียงกันตามก้านใบแบบตรงข้าม

มะม่วงหาวมะนาวโห่ หรือ หนามขี้แฮด,หนามแดง, มะนาวไม่รู้โห่,มะนาวโห่ (Carissa Carandas L.)

ต้นสูงประมาณ 2-3 เมตร แต่สามารถสูงได้มากที่สุดถึง 5 เมตร ลำต้นมียางขาว, เปลือกสีเทา, มีหนามยาว, มีกิ่งเป็นจำนวนมาก และกิ่งมีความแข็ง ใบเป็นใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม รูปไข่หรือรูปขอบขนาน ปลายใบกลมหรือเว้าบุ๋ม โคนใบมน ขอบใบเรียบ ผิวใบเกลี้ยงเนื้อใบหนาและเหนียวคล้ายแผ่นหนัง

ยอ หรือ ยอบ้าน, มะตาเสือ,แยใหญ่ (Morinda citrifolia L.)

ยอเป็นพืชพื้นเมืองในแถบพอลินีเชียตอนใต้ แล้วแพร่กระจายไปยังบริเวณอื่นๆภาษามลายู เรียก เมอกาดู ในหมู่เกาะในมหาสมุทรแปซิฟิกเรียกโนนู เป็นไม้ต้นขนาดเล็ก สูงประมาณ 2 – 6 เมตร แตกกิ่งก้านสาขาไม่มากนัก เปลือกลำต้นมีสีน้ำตาลเทา แตกเป็นสะเก็ดแล้วหลุด กิ่งอ่อนเป็นรูปสี่เหลี่ยม

งิ้ว หรือ งิ้วหนาม, งิ้วบ้าน,งิ้วแดง,งิ้วปง,งิ้วปงแดง (Bombax ceiba L.)

พืชพื้นเมืองในแอฟริกาตะวันตก อินเดีย เอเชียตะวันออกเฉียงใต้ จนถึงออสเตรเลียภาคเหนือ งิ้วเป็นไม้ยืนต้นเนื้ออ่อน ขนาดกลางถึงใหญ่ สูงได้ถึง 30 เมตร ผลัดใบ เรือนยอดโปร่ง กิ่งก้านมีหนามแหลม ลำต้นเปล่าตรง เปลือกนอกน้ำตาลเทา เรียบ มีน้ำแข็ง เปลือกในสีขาว มีริ้วสีชมพูตามยาว กระพี้สีขาว มีขนสั้นนุ่มตามกิ่ง

มะรุม หรือ กาเน้งเดิง,ผักเนื้อไก่,ผักอีฮึม,ผักอีฮุม,มะค้อนก้อม,เส่ช่อยะ (Moringa oleifera L.)

มะรุมเป็นไม้ที่มีถิ่นกำเนิดอยู่ในประเทศแถบเอเชีย เช่น อินเดีย ศรีลังกา เป็นต้น และยังมีในเขตเอเชียไมเนอร์และแอฟริกา ลำต้นมีลักษณะเพลาตรง สูงประมาณ 5-15 เมตร ลำต้นแตกกิ่งน้อย แลดูเป็นทรงพุ่มโปร่ง เปลือกลำต้นมีสีขาวอมเทา มีตุ่มขนาดเล็กขึ้นกระจายทั่ว เนื้อไม้จัดเป็นไม้เนื้ออ่อน มีสีเหลือง เบา กิ่งมีลักษณะเพลาตรง เนื้อไม้ของกิ่งเปราะหักง่าย

มะสัง หรือ หมากกะสัง, กะสัง,หมากสัง (Feroniella lucida)

มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินโดนีเซีย โดยจัดเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ ลำต้นและกิ่งก้านมีหนามแหลมยาวปกคลุม ใบประกอบแบบขนนกปลายคี่ มีใบย่อย 3 – 5 คู่ รูปไข่กลับแกมรูปรี ปลายใบมน โคนใบสอบ ยอดอ่อนสีแดงเรื่อและมีขนอ่อนปกคลุม แผ่นใบเมื่อส่องกับแสงจะเห็นต่อมน้ำมันใสกระจายทั่วใบ

ประดู่ หรือ ดู่บ้าน,ประดู่บ้าน,อังสนา,สะโน (Pterocarpus macrocarpus L.)

ต้นประดู่ เป็นพรรณไม้ที่มีถิ่นกำเนิดในประเทศมาเลเซีย และอยู่ในแถบอันดามัน มัทราช เบงกอล ส่วนอีกข้อมูลระบุว่า มีถิ่นกำเนิดในประเทศอินเดีย ลำต้นสูง 15 – 30 เมตร หุ้มด้วยเปลือกหนาสีน้ำตาลซึ่งแตกสะเก็ดเป็นร่อง ลึก มีนํ้ายางมาก เรือนยอดเป็นพุ่มกลมทึบ

กะเพราแดง หรือ กะเพราบ้าน,ห่อตูปลู,ห่อกวอชู,กะเพราขน,กะเพราขาว,กอมก้อ,กอมก้อดำ,อีตู่ไทย (Ocimum Tenuiflorum L.)

ใบและลำต้นมีสีเขียวอมม่วงแดง ใบทั้งสองด้านมีขนมากโดยเฉพาะส่วนยอด เนื้อใบบาง ใบรูปร่างรีหรือรีขอบขนาน กว้าง 1 – 2.5 เซนติเมตร ยาว 2 – 4.5 เซนติเมตร ปลายใบและโคนใบอาจแหลมหรือมน ขอบใบค่อนข้างหยัก ใบและยอดรสเผ็ดร้อน มีกลิ่นหอม

กะเพราเขียว หรือ กะเพราขน,อีตู่ไทย (Ocimum Tenuiflorum L.)

เป็นพืชพื้นเมืองของเขตร้อนในถิ่นโลกเก่า คือบริเวณเขตร้อนของทวีปเอเชียและแอฟริกาแต่พบมากในแถบเอเชียใต้และเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ เป็นไม้ล้มลุกมีกิ่งก้านและขนปกคลุมมาก ใบเดี่ยวเรียงตรงข้ามสีเขียวกันเป็นคู่ๆ รูปรี ปลายใบแปลม หรือมน ขอบใบหยักแบบพันเลื่อย ดอกออกเป็นช่อที่ปลายกิ่ง ดอกติดรอบแกนช่อเป็นระยะๆ

มะตูม หรือ มะปิน, มะปีส่า,มะตูม,พะโนงค์,กะทันตาเถร,ตุ่มตัง,ตูม (Aegle Marmelos L.)

มะตูมเป็นไม้ยืนต้นขนาดกลาง สูงประมาณ 8-15 เมตร ลำต้นตั้งตรง มีสีเทาและมีหนามแข็งยาวประมาณ 2 เซนติเมตร ใบมะตูมเป็นใบประกอบที่มี 3 ใบย่อย เรียงตัวคล้ายทรงสามเหลี่ยม ลักษณะของแต่ละใบมีฐานกว้างปลายแหลม

ฝาง หรือ หนามโค้ง,ฝางแดง, ขวาง, ฝางเสน, ฝางส้ม,ง้าย (Caesalpinia Sappan L.)

เป็นพืชที่มีถิ่นกำเนิดในเขตร้อนของเอเชีย โดยสามารถพบได้ตามประเทศต่างๆ ที่อยู่ในเขตร้อนดังกล่าว เช่น อินเดีย พม่า ไทย ลาว กัมพูชา ศรีลังกา บังคลาเทศ เวียดนาม รวมถึงทางตอนใต้ของจีน สำหรับในประเทศไทยนั้น สามารถพบได้บริเวณป่าดิบแล้ง ป่าเบญจพรรณ ป่าเต็งรัง

มะกล่ำตาแดง หรือ มะกล่ำตาหนู ,กล่ำตาไก่, กล่ำเครือ, มะกล่ำแดง, มะกล่ำเครือ, มะแค้ก, มะแค๊ก (Abrus precatorius L.)

เป็นไม้เถาเลื้อยอายุหลายปี สูงถึง 5 เมตร เถาเนื้ออ่อน สีเขียว ขนาดเล็ก โคนเถาช่วงล่างจะแข็งและมีขนาดใหญ่ ใบประกอบแบบขนนกปลายคู่ เรียงสลับ ก้านหนึ่งจะมีใบย่อย 8-20 คู่ ใบย่อยรูปรีแกมขอบขนาน  โคนใบมน ปลายใบมน ขอบใบเรียบขนาน หน้าใบเรียบ

เหลืองปรีดียาธร หรือ ตาเบเหลือง, ตะเบเหลือง, ตาเบบูย่าเหลือง, เหลืองสิรินธร ( Tabebuia argentea Britton)

ถิ่นกำเนิด ปารากวัย อาร์เจนตินา และบราซิล  ลำต้น มีเปลือกสีน้ำตาล แตกเป็นร่อง ใบประกอบรูปนิ้วมือ มีใบย่อย 5-7 ใบ รูปรีแกมรูปขอบขนาน ปลายใบมนหรือแหลม โคนใบมน ใบเหลือบสีเงินทั้งสองด้าน

สาธร หรือ กระเจาะ,ขะเจาะ,ขะแมบ,คำแมบ,กะเชาะ,กระพีเขาควาย (Millettia leucantha Kurz)

ถิ่นกำเนิดพบในประเทศลาว พม่า และไทย ขึ้นในป่าเบญจพรรณใกล้แหล่งน้ำทั่ว ๆ ไป ลำต้น มีเรือนยอดกลมหรือทรงกระบอก เปลือกต้นสีเทาเรียบหรือแตกเป็นสะเก็ดเล็ก ๆ ตื้น ๆ เนื้อไม้สีขาวอมน้ำตาล แก่นสีน้ำตาลอมดำ เรือนยอดเป็นพุ่มทึบ

จามจุรี หรือ ฉำฉา,สำสา,ก้ามปู,ก้ามกุ้ง,ก้ามกราม,สารสา,ลัง,ตุ๊ดตู่ (Samanea Saman )

ถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ ถูกนำเข้ามาปลูกครั้งแรกในประเทศไทยจากประเทศพม่า เมื่อประมาณปี 2443 (ค.ศ. 1900) โดยมิสเตอร์เอ็ชเสลด (Mr. H. Slade) ไม้ต้นขนาดใหญ่ สูง 15-25 เมตร ผลัดใบเรือนยอดแผ่เป็นพุ่มกว้างคล้ายร่ม โคนต้นเป็นพูพอนต่ำ เปลือกสีน้ำตาลปนเทา แตกตามยาวขรุขระไม่เป็นระเบียบ